Μια συγκινητική καταγραφή των παιδικών του χρόνων επιχειρεί ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης στα πεζογραφήματά του με τίτλο "Ο μεγάλος δρόμος", όπως τα έζησε στον γενέθλιο τόπο του, το Ίνι, ένα χωριό στην ανατολική Μεσσαρά στην Κρήτη από το 1945 ως το 1956, δηλαδή τα μεταπολεμικά χρόνια, τα φορτισμένα από την κατοχή, τον εμφύλιο και τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής.

Μέσα από τα διάφορα flash-back συναιρείται με θαυμαστό τρόπο το ιστορικό παρόν με το παρελθόν δημιουργώντας μια τοιχογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας.

Τα προσωπικά του βιώματα καταγράφονται με λιτό και επιγραμματικό τρόπο. Ανεξίτηλες μνήμες ζωντανεύουν μέσα από λυρικές και κατανυκτικές περιγραφές. Το φαινομενικά ασήμαντο μεγαλύνεται, η φύση δοξολογείται.

Μια ιεροτελεστία αθωότητας μέσα σε μια φύση κατάσπαρτη από τα αρχαιολογικά ερείπια της αρχαίας πόλης των Αρκάδων, όπου κυκλοφορούν αγαπημένα πρόσωπα, νεαρά παιδιά, εμβληματικές μορφές γερόντων. Ένα συναξάρι ανώνυμων προσώπων και πραγμάτων.